اگه از بیرون ببینین شبیه انباری بلند و فلزیه، اما وقتی از ورودی بزرگ و عایقی مانند که مانع ورود حشرات می‌شه داخل می‌شین، فضایی لوله‌ای‌شکل پدیدار می‌شه. راهرو مرکزی با 2 جفت برج اشغال شده که روی هر کدوم از برج‌ها بیش از 2 جین طبق قرار داده شده که روی اونها توت‌فرنگی، کلم‌پیچ، کاهوی قرمز و گشنیز تولید می‌شه. روی هر طبق هم نورهایی با رنگ‌ها و طول موجهای متفاوت تابیده می‌شه که بیشتر اونها ارغوانی یا آبی‌رنگ هستن. مسئول این گلخانهها با استفاده از نرم‌افزاری که روی گوشی خودشون نصب کردن و اندکی کار ماشینی می‌تونن هر کدام از طبق‌ها رو برای بازبینی از ردیفی که در آن قرار داره خارج کنن.
به نقل از هفته‌نامه اکونومیست، داگلاس الدر مدیر شرکت «راه‌حل‌های رشد هوشمند» یا همون IGS هست که در حوزه کشاورزی عمودی فعالیت می‌کنه و در منطقه اینورگوری در اسکاتلند واقع شده است. هر کدوم از برج‌های 9 متری در واحد نمایش تحت نظارت ایشون، حدود 40 متر مربع فضا رو پوشش میده، اما با انبار کردن طبق‌ها روی هم، هر برج می‌تونه حدود 350 متر مربع فضای کشاورزی فراهم کنه. آقای الدر، دومرتبه با استفاده از تلفنش می‌تونه نور حدود هزار لامپ دیود LED رو که بالای هر طبق نصب شده، تغییر بده. نرم‌افزار او همچنین می‌تونه دما، رطوبت، سیستم تهویه و هیدروپونیک (سیستم آب دادن گیاهان بدون خاک و با استفاده از آب و مواد مغذی) رو کنترل کند. آقای الدر میگه که می‌تونه صرفاً با استفاده از تلفن تمام کارهای این مزرعه رو تقریباً به تنهایی انجام بده. دیگه چی بهتر از این میخواهی دوست اگریکاهی من!
در مجموع کشاورزی عمودی شاید نتونه غذای مردم جهان رو تامین کنه، اما می‌تونه محصولات تازه رو برای افراد بیشتری فراهم کنه. شاید با گسترش سیستم‌های کشاورزی عمودی سرانجام نسخه‌های مینیاتوری برای استفاده خانگی هم تولید بشه، چیزی در اندازه گلدان‌های دم پنجره که می‌تونه امکان تهیه بعضی از سبزیجات تازه رو برای مصرف روزانه خانواده‌ها فراهم کنه.
